یک منظره استثنایی: چشم خورشید در گرفت کلی
نگاره منحصر به فردی از خورشیدگرفتگی کلی ماه قبل که با ترکیب تصاویر زمینی و ماهوارههای فضایی تهیه شده است؛ همچون چشمی آسمانی است که گویی به دقت سیاره ما را زیر نظر گرفته است.
محمود حاجزمان: این نگاره منحصر به فرد از خورشیدگرفتگی کلی ماه قبل که ترکیبی از تصاویر زمینی و چشمانداز ماهوارههای Proba-2 و SOHO است؛ به نظر میرسد خورشید همچون چشمی آسمانی به دقت ما و حرکاتمان را بر روی زمین زیر نظر گرفته است.
به گزارش آژانس فضایی اروپا، مردمک رنگی این چشم تصویر قرص خورشید از نگاه ماهواره Proba-2 آژانس فضایی اروپا در لحظاتی است که از دید ناظر زمینی، خورشیدگرفتگی کلی بر روی زمین در حال وقوع بود. تصاویر مورد استفاده برای تهیه این بخش عکس، توسط دوربین SWAP این ماهواره گرفته شده است که به مطالعه خورشید در نور فرابنفش میپردازد.
برای ایجاد تمایز میان عوارض و خصوصیات فراوان موجود در سطح خورشید و اطراف آن، به خصوص برای نشان دادن شدتهای مختلف نواحی طوفانی فعال خورشید، رنگهای عکس دستکاری شدهاند.
نواحی آبی تیره عکس نشاندهنده لکههای خورشیدی به همراه گروهی از خطوط میدان مغناطیسی هستند که از سطح خورشید به سمت بیرون قوس برداشتهاند. لکههای خورشیدی ردپاهای برخی از زبانههای عظیم خورشیدی و فوران جرم تاج خورشیدی هستند که گاه و بیگاه به سوی زمین پرتاب میشوند.
عنبیه آبی این چشم ترکیبی از صدها پرتو نور سفید است که در روز 13 نوامبر / 23 آبان و طی دو دقیقه خورشیدگرفتگی کلی، به طور پیوسته از شمال استرالیا گرفته شده است. مشاهده فواصل بسیار نزدیک سطح خورشید در نور مرئی از روی زمین، تنها طی خورشیدگرفتگی امکانپذیر است؛ زمانیکه قرص خورشید موقتا توسط ماه پوشانده میشود و برای مدت کوتاهی باعث آشکار شدن جو خورشید یا تاج خورشیدی میشود.
حلقههای خطوط میدان مغناطیسی به وضوح در تصاویر نور سفید دیده میشوند. زمانیکه بادهای خورشیدی این عارضهها را به درون فضا میدمند؛ رد آنها در تصاویر میدان گسترده ماهواره SOHO ثبت میشود.
پیوند میان تصاویر زمینی و فضایی فرصت بینظیری ایجاد میکند که بتوان نواحی جو خورشید -که مشاهده آنها بسیار دشوار است و تنها در لحظات زودگذر خورشیدگرفتگی کلی قابل دیدن هستند- را با عارضههای مشهور قرص خورشید و محیط گستردهتر اطراف آن پیوند داد.
این تصویر همچنین به ما یادآوری میکند حتی با وجود اینکه نیمکره شمالی سیاره ما این هفته به نقطه انقلاب زمستانی خود میرسد؛ اما خورشید کماکان بسیار فعال است و محیط مغناطیسی آن با چشم بر هم زدنی تغییر میکند.
خودکشی به سبک فضایی
کاوشگرهای دو قلوی ناسا خود را به ماه کوبیدند/ نامگذاری محل برخورد به نام «سالی راید»
کاوشگرهای دو قلوی Ebb و Flow ناسا با برخورد عمدی به سطح ماه، به مأموریت تحقیقاتی خود برای تهیه نقشه جاذبه قمر زمین پایان دادند.
این دو کاوشگر روز دوشنبه 17 دسامبر (27 آذر) در ساعت 22:28 دقیقه به وقت گرینویچ، همزمان با پایان یافتن مأموریت تهیه نقشه جاذبه ماه و اتمام سوخت به کوهی در قطب شمال ماه برخورد کردند.
این برخورد به گونه ای برنامه ریزی شده بود که سایت تاریخی فرود نخستین انسان بر سطح ماه در امان باقی بماند.
برخورد کاوشگرها با سطح ماه بصورت مجزا و با فاصله زمانی 32 ثانیه صورت گرفت و سرعت کاوشگر در لحظه برخورد حدود شش هزار کیلومتر در ساعت تخمین زده می شود.
ناسا به منظور گرامیداشت یاد «سالی راید»، نخستین فضانورد زن آمریکایی، محل برخورد کاوشگرهای دو قلو را به نام وی (Sally Ride) نامگذاری کرد.
کاوشگرهای دو قلو Ebb و Flow در ابعاد یک ماشین لباس شویی، با صرف بودجه 496 میلیون دلاری و با هدف تهیه نقشه میدان گرانشی ماه در سپتامبر 2011 میلادی به فضا پرتاب شده بودند که با چرخش همزمان در ارتفاع 56 کیلومتری اقدام به تهیه نقشه از عمق پوسته ماه می کردند.
این مأموریت از ماه مارس تا می 2012 میلادی برنامه ریزی شده بود، اما ناسا با تمدید این مأموریت موفق به جمع آوری جزئیات بی سابقه ای در خصوص میدان گرانشی و آثار برخورد سیارک ها و ستاره های دنباله دار با سطح ماه شد که نتایج آن به تازگی در نشست انجمن ژئوفیزیک آمریکا در سانفرانسیسکو ارائه شده است.
ثبت رکورد بیسابقه فاصله دورنورد کوانتومی، مقدمهای برای شبکههای فضایی
یک گروه بینالمللی از پژوهشگران رکورد تازهای برای فاصله دورنورد (teleportation) کوانتومی گزارش کردهاند. این پژوهشگران ادعای فاصله فضای- آزاد 143 کیلومتری دارند.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، دورنورد کوانتومی، اطلاعات فیزیکی را بدون طی مسیر در فضای بین طرفین مخابراتی منتقل میکند. دورنورد کوانتومی، کانالهای اطلاعات کوانتومی و فیزیکی را برای انتقال حالت پیچیدهای از ذرات کوانتومی ترکیب میکند. این روش مخابراتی اطلاعات کوانتومی را بدون عبور مستقیم از فضای مابین طرفین مخابراتی منتقل میکند. در عمل چالشهای مهمی در دورنورد کوانتومی ایجاد تداخل میکنند.
قسمت اعظم تلاش این پژوهشگران بر استفاده از رهیافتهای جدید جهت غلبه بر موانع عملی متمرکز شده است. این اولین آزمایش در نوع خود است که از «کنترل آیندهنگر بلادرنگ» برای انتقال کوانتومی استفاده میکند. در این آزمایش، فرستنده اطلاعات کلاسیکی را در کنار اطلاعات کوانتومی تغذیه میکند تا به گیرنده در بازسازی پیام اصلی کمک کند.
فرستنده میخواهد حالت کوانتومی یک فوتون را با گیرنده به اشتراک گذارد، از این رو برای خلق یک کانال کوانتومی دو فوتون را درهم میتند، یکی را نگهداشته و یکی را با گیرنده به اشتراک میگذارد. فرستنده یک اندازهگیری کوانتومی روی دو فوتون انجام میدهد: فوتون نگهداری شده و یک فوتون پیام در حالت مطلوب.
فوتون درهم تنیده متعلق به گیرنده در نتیجه این اندازهگیری، اطلاعاتی درباره حالت فوتون پیام بدست میآورد. سپس فرستنده به طور کلاسیکی نتایج اندازهگیری کوانتومی را مخابره کرده و گیرنده را قادر به بازسازی حالت کوانتومی اصلی میکند. اکنون گیرنده دارای فوتونی با حالت کوانتومی همسان با فوتون پیام اصلی فرستنده است.
طرفین مخابراتی در دورنورد کوانتومی، اطلاعات را با ترکیب کانالهای اطلاعاتی کوانتومی و کلاسیکی به طور قابل اعتماد تا فواصل زیاد منتقل میکنند. ذرات درهم تنیده، در اینجا فوتونها، صرف نظر از فاصله به طور وابسته پاسخ میدهند. گیرنده با دریافت اطلاعات اضافی از یک کانال کلاسیکی میتواند یک فوتون همسان با فوتون ارسالی توسط فرستنده را بازسازی کند. دورنورد کوانتومی از طریق ذرات درهم تنیده میتواند منجر به نوآوریهای مخابراتی مانند انتقال نامحدود اطلاعات و گارانتیهای امنیتی فیزیکی شود.
پژوهشگران مذکور این آزمایش را در جزایر قناری انجام دادند. در این آزمایش، پژوهشگران فوتونهایی را بین ایستگاههای نوری گروه اسحاق نیوتون در لاپالما و آژانس فضایی اروپایی در تنریف ارسال کردند. فاصله جدایی این دو ایستگاه 143 کیلومتر (طولانیترین در دورنورد کوانتومی) است.
این محققان، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجلهی arXiv منتشر کردهاند.