اخبار نجوم و فضا
اتمام تحقیقات ارسال محموله زیستی به فضا/ پرتاب پس از مساعد شدن هوا
رئیس سازمان فضایی ایران با اشاره به آخرین وضعیت ارسال موجود زنده به فضا گفت: تحقیقات محموله زیستی به پایان رسیده است که به زودی به فضا پرتاب خواهدشد.
به گزارش خبرنگار مهر، دکتر حمید فاضلی امروز در حاشیه مراسم بازدید معاونت علمی از مراکز تحقیقاتی دانشگاه علم و صنعت در پاسخ به خبرنگار مهر با اشاره به آخرین وضعیت محموله زیستی افزود: مطالعات محموله زیستی به مراحل پایانی خود رسیده است.
رئیس سازمان فضای کشور با اشاره به تحقیقات انجام گرفته برای ارسال این محموله به فضا گفت: این تاخیر به دلیل شرایط آب و هوایی بوده است که با مساعد شدن شرایط جوی اقدام به پرتاب آن خواهیم کرد.
در مراسم بازدید معاونت علمی از مراکز پژوهشی دانشگاه علم و صنعت همچنین از تندیس ماهوره نوید این دانشگاه رونمایی شد ضمن آنکه از 37 پژوهشگر و استاد دانشگاه تقدیر به عمل آمد.
تنها چیزی که مطمئنیم در ۱۳,۷۰۰,۰۰۰,۰۰۰ سال عمر جهان ثابت مانده است
دانش‌های بنیادی - جرمهای نسبی پروتون‌ها و الکترون‌های 7 میلیارد سال پیش با جرم امروزین آنها برابر است. این نتیجه که با بررسی کهکشانی در فاصله 7 میلیارد سال نوری حاصل شده، نشان می‌دهد قوانین فیزیک آن زمان و امروز یکسانند.
جرم پروتون نسبت به وزن همزاد بسیار سبکترش یعنی الکترون، با دقت بسیار بالایی تعیین شده است: جرم هر پروتون 1836.152672 برابر جرم یک الکترون است. ولی آیا این نسبت همیشه به این صورت بوده است؟
به گزارش نیچر، با توجه به نتایج یک پژوهش جدید، که از کل جهان به عنوان یک آزمایشگاه بسیار بزرگ فیزیک ذرات بنیادی استفاده کرده، پاسخ این سوال به احتمال قریب به یقین مثبت است. نتایج بررسی یک کهکشان دوردست که در ژورنال ساینس منتشر شده، به صراحت بیان می‌کند که نسبت جرمی پروتون و الکترون؛ که با نماد µ نشان داده می‌شود؛ دست کم در نیمی از عمر جهان ثابت مانده است.
جولیا بگدونایت و همکارانش از دانشگاه وی‌یو آمستردام از رادیوتلسکوپ 100 متری افلزبرگ استفاده کردند تا جذب تابش توسط متانول (یک نوع الکل) را در جهان باستان اندازه‌گیری کنند. متانول (CH3OH) خطوط جذبی چندگانه‌ای را بر روی طیف نور نقش می‌کند؛ که ناشی از حالت‌های چرخشی متنوع مولکول متانول است. فعل و انفعال بین این حالت‌ها هم وابسته به جرمهای نسبی پروتون‌ها و الکترون‌های سازنده است.
محققین خطوط جذبی متانول را در یک سیستم عدسی گرانشی که پی‌کی‌اس1830-211 نامیده می‌شود، آشکار کردند. در این سیستم خط دید دو کهکشان به طور تصادفی روی هم منطبق شده و جاذبه کهکشان نزدیک‌تر، پرتوهای نور کهکشان دورتر را منحرف کرده است. کهکشان نزدیک‌تر انتقال به سرخی برابر با 0.89 دارد؛ که معنایش این است که نورش تقریبا به مدت نیمی از 13.7 میلیارد سال زمانی که از انفجار بزرگ سپری شده است؛ در راه بوده تا به زمین برسد. کهکشان دورتر، میزبان یک ابرسیاهچاله بسیار عظیم است که جت درخشان خروجی از قطبین آن رو به زمین قرار گرفته و عملا یک بلازار را تشکیل داده است. گرانش کهکشان، امواج رادیویی ساتع شده از شیء زمینه را خم می‌کند و با توجه به حضور متانول و دیگر مولکول‌ها در کهکشان، نشان طیفی خود را بر این فرایند می‌گذارد. به گفته بگدونایت «جذب‌های این امواج رادیویی هفت میلیارد سال پیش اتفاق افتاده است، و امواج رادیویی که به زمین رسیدند، اثر مولکول‌های متانول گذشته‌های دور را با خود حمل می‌کردند».
او وهمکارانش مشخص کردند که متانول در سیستم پی‌کی‌اس1830-211 کاملا مطابق پیشبینی‌ها رفتار می‌کند و جرمهای نسبی الکترون‌ها و پروتون‌ها در مولکول‌های باستانی تفاوت قابل تشخیصی با آنهایی که امروزه در آزمایشگاه‌ها بر روی زمین اندازه‌گیری می‌شوند، ندارند. آنها نتیجه گرفتند که مقدار µ در 7 میلیارد سال پیش نمی‌توانست تفاوتی بیش از 0.00001 درصد با مقدار امروزی‌اش داشته باشد.
هر تفاوتی در نسبت پایدار جرم پروتون- الکترون، می‌توند به ابطال یکی از فرضیه‌های اساسی فیزیک منجر شود؛ این که قوانین طبیعت در هر زمان و هر مکانی یکسان هستند. بنابراین می‌توان با اطمینان نسبتا بالایی گفت که (دست کم از یک منظر) هر چقدر که جهان تغییر کند، همان گونه می‌ماند که بود.
اینشتین نخستین کسی نبود که انرژی تاریک را پیش‌بینی کرد!
دانش‌های بنیادی - به نظر می‌رسد که هنگام کار بر روی ثابت کیهان‌شناختی، آلبرت اینشتین نخستین کسی بوده که به مفهوم انرژی تاریک اندیشیده است؛ واقعیتی که بعدها معلوم شد 80 سال از زمان خود جلوتر بوده است. اما...
محمود حاج‌زمان: برای نوابغ، حتی اشتباهات با لباس مبدل به شکل پیروزی باز می‌گردند. اسناد مکالمه‌ای قدیمی میان آلبرت اینشتین و اروین شرودینگر نشان می‌دهد که این دو 80 سال پیش از آنکه زمانش فرا برسد، به ایده انرژی تاریک اندیشیده بودند؛ آن هم زمانی‌که مشغول سر و کله زدن با چیزی بودند که گمان می‌کردند صرفا یک ضریب تصحیح زشت و کریه است.
به گزارش نیوساینتیست، در سال 1917 / 1296، معادله بدیع اینشتین در نظریه نسبت عام جهانیان را شگفت‌زده کرده بود. فضا-زمان را با عبارات هندسی در سمت چپ و انرژی را در سمت راست معادلات مشخص شده بود. علاوه بر اینها یک کمیت ثابت در سمت چپ این معادله جهان را ایستا نگاه می‌داشت، پدیدهای که با مشاهدات انجام شده در آن زمان سازگار بود. اما در سال 1929 / 1308، ادوین هابل نشان داد که جهان در حال انبساط است و اینشتین این ثابت را «بزرگ‌ترین اشتباه زندگی خود» نامید.
اکنون، الکس هاروی، تاریخدان دانشگاه نیویورک مقالات به جا مانده از این فیزیکدانان را که در سال 1918 / 1297 منتشر شد، مجددا بررسی کرده است. در یکی از این مقالات، شرودینگر با معادله اینشتین بازی کرده و ثابت را از سمت چپ، به سمت راست معادله برده است. این جابجایی ساده، ثابت کیهان‌شناختی را از بخشی از هندسه فضا-زمان به یک منبع انرژی برای کیهان تبدیل کرد. در حالیکه از نظر ریاضی این کار هیچ تغییری ایجاد نمی‌کند، از نظر فیزیکی معنای زیادی دارد. پاسخ اینشتین که اندکی هم گستاخانه به نظر می‌رسید این بود که مشخصات این عبارت انرژی جدید یا «هیچ چیز خاصی نیست» و یا «یک چگالی منفی نادیدنی در فضای بین ستاره‌ای است.»
جعبه پاندورا
در سال 1998 / 1377 و برای توضیح انبساط تندشونده عالم، این موضوع مجددا سر بر آورد؛ و معلوم شد که موجودی به نام «انرژی تاریک» به انبساط عالم شتاب می‌دهد. از آن زمان کیهان‌شناسان مشغول تحقیق و جستجو هستند تا ماهیت واقعی انرژی تاریک را کشف کنند. این کشف که انبساط کیهان در حال شتاب‌گیری است، جایزه نوبل فیزیک سال 2011 / 1390 را برای کاشفان آن به ارمغان آورد.
اگر اینشتین ریاضیات را دنبال می‌کرد، می‌توانست از اصولی که خود نخستین بار ارائه کرده بود؛ ایده بزرگ دیگری را که استحقاق دریافت یک جایزه نوبل دیگر داشت پیش‌بینی کند. در عوض، وی خیلی زود فکرش را از این ایده تازه خلاص کرد. اینشتین نوشت: «مسیری که از سوی آقای شرودینگر دنبال می‌شود از نظر من غیرممکن است، چرا که شدیدا به جنگلی از فرضیات منجر می‌شود.»
هاروی فکر می‌کند که اینشتین اندکی از بازی ریاضی شرودینگر عصبانی شد. وی می‌افزاید: «لحن نوشته وی بدون شک نشانگر میزانی آزرده خاطری است.»
روزگار «مایاها» در چند روز مانده به پایان جهان!
برخلاف کسانی که فریب توهم پایان جهان در 21 دسامبر 2012 را خورده و خود را آماده مواجهه با این حادثه می‌کنند، زندگی مایاهای ساکن در جنوب مکزیک در آرامش کامل جریان دارد.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کتاب ها و فیلم های مختلفی بر اساس پیش بینی تقویم باستانی مایاها مبنی بر پایان جهان در روزهای پایانی سال 2012 میلادی نوشته و ساخته شده‌اند که فرضیه‌های عجیبی را مطرح کرده‌اند. امکان برخورد سیاره «نیبیرو» (Nibiru) با زمین، برعکس شدن میدان مغناطیسی زمین و ایجاد گرداب های عظیم، کشیده شدن ناخواسته زمین به سوی یک سیاهچاله عظیم و فرو رفتن در آن از جمله تهدیداتی است که شایع شده زمین را در 21 دسامبر 2012 تهدید می کند!!
با نزدیک شدن به تاریخ 21 دسامبر 2012 (اول دی) بحث ها در خصوص تحقق پیش بینی مایاها مبنی بر پایان جهان شدت گرفته است.
ساخت کپسول های نجات بسیار مقاوم موسوم به «کشتی نوح» در چین، گذرگاه طاقدار بزرگ به سبک مایاها از یخ و ذخیره شمع، شکر و کبریت در روسیه از جمله اقداماتی است که افراد ساده لوح برای برای نجات در آخرین روز دنیا دست به آن زده اند.
باستان شناسان اعلام کرده اند که هیچگونه شواهدی مبنی بر پیش بینی مایاها برای بروز حوادثی از جمله تاریکی زمین، برخورد سیارک عظیم یا فرو رفتن در سیاهچاله به دست نیامده و این حوادث خرافه های زائیده ذهن بشر هستند.
آخرین روز از تقویم 5125 ساله شمارش بلند (Long Count) مایاها که دوره ای موسوم به سیزدهمین باکتون (13th Baktun) نامیده می شود، در روز 21 دسامبر 2012 میلادی پایان می یابد.
این تقویم تنها برای ستاره شناسان کاربرد داشته و اقوام مایا عموما از تقویم فصل زراعی استفاده می کنند.
اما روزگار اقوام مایا ساکن در شبه جزیره یوکاتان مکزیک در چند روز مانده به پایان دنیا کاملا عادی بوده و هیچ نشانه ای از آماده شدن آنها برای نابودی زمین دیده نمی شود. کشاورزان و روستائیان نیز کارهای عادی و رزمره خود را انجام می دهند.
گروهی از مایاهای ساکن یوکاتان در حال برگزاری مراسمی برای گرامیداشت پایان چرخه تقویم «شمارش بلند» بوده و خود را برای شروع دوره جدید آغاز می کنند.
آنها معتقدند که این روز نیز مانند نخستین روز سال 2000 میلادی یا تاریخ 6/6/2006 بدون روی دادن حادثه خاصی سپری خواهد شد و اساسا ترس در خصوص پیش بینی پایان دنیا در 21 دسامبر 2012 بی مورد است.
«پیترونیلو پنا» یکی از کشیشان مایا ساکن این منطقه تأکید می کند: جهان قطعا روزی به پایان خواهد رسید، اما ما نیز نمی دانیم که این تاریخ چه زمانی فرا می رسد و پیش بینی‌ای توسط اقوام باستانی مایاها در این خصوص انجام نشده است.
محققان ناسا تأکید کرده اند، هیچ سیارک یا ستاره دنباله داری در مسیر حرکت به سوی زمین قرار ندارد که در غیر این صورت به وضوح در آسمان قابل مشاهده خواهد بود.
هیجان جدید فیزیک مدرن با کشف دو بوزون هیگز متفاوت!
نتایج جدید دانشمندان مرکز سرن نشان داده که احتمالا دو بوزون هیگز متفاوت وجود داشته که یکی از وزن 123.5 گیگاالکترون ولت و دیگری از 126.6 گیگاالکترون ولت برخوردار است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، یک ماه پیش دانشمندان برخورددهنده بزرگ هادرونی آخرین نتایج بوزون هیگز را منتشر کردند که اگرچه باعث شگفتی بسیار شد اما جذابترین بخش آن نتایجی بود که منتشر نشدند.
داده‌های اصلی هیگز از ماه ژوئیه نشان داده بودند که هیگز بیش از آنچه که باید، به دو فوتون تجزیه می‌شود که یک نشانه جالب اما کمرنگ از یک کشف جدید در حوزه فیزیک بود.
در ماه نوامبر دانشمندان تجربه‌های اطلس و برخورددهنده بزرگ هادرونی همه اطلاعات بجز داده‌های دو فوتونی را به روزرسانی کردند.
هفته گذشته محققان تجربه اطلس بالاخره نتایج دو فوتونی را منتشر کردند. کشف آنها به قدری عجیب بوده که برخی فیزیکدانان امکان بروز اشتباه را در آن وارد کرده‌اند. این نتایج نشان‌دهنده دو ذره بود که جرم یکی 123.5 گیگاالکترون ولت و دیگری 126.6 گیگاالکترون ولت و نشانگر یک تفاوت چشمگیر سه گیگاالکترون ولتی در آمار است.
اگرچه ضمیمه‌های خاص مدل استاندارد فیزیک ذرات وجود بوزن هیگزهای متعدد را فرض کرده‌اند اما هیچ کدام پیش‌بینی دو ذره هیگز با جرمهای مشابه را پیش‌بینی نکرده‌اند.
آنها همچنین پیش‌بینی نکرده‌اند که چرا یک ذره باید ترجیحا به دو ذره تجزیه شده در حالیکه ذره دیگر به فوتون تجزیه می‌شود.
این در حالیست که فیزیکدانان زیادی این نتایج را یک اشتباه محاسباتی و آزمایشی خوانده‌اند و برخی حتی بر روی آن شرط‌بندی کرده‌اند. البته محققان سرن از این واکنشها آگاه بوده و از این رو به نظر سه ماه گذشته را به آزمایش مجدد برای اطمینان از عدم بروز اشتباه در این داده‌ها گذرانده‌اند.
نتایج نهایی این بررسی‌ها قرار است در ماه مارس اعلام شود.
ناسا در نقد و بررسی سال 
هک شد